De sleutel tot blockchainbeveiliging ligt in de 'slash'- en 'incentive'-mechanismen, zoals iedereen weet... Interessant is dat Ethereum zowel slashing als incentives gebruikt, terwijl Cardano alleen het incentive-mechanisme toepast. In dit artikel 'To slash or not to slash' worden de mechanismen van de twee op een interessante manier vergeleken, dus ik heb het samengevat.

Ten eerste is Ethereum een slashing-gebaseerd model dat validators 'straft' wanneer ze fouten maken. Als de regels worden overtreden, worden de gestakete aandelen verminderd. De gebruikte consensusmethode is Iterated BFT. Het basisconsensusmodel van Ethereum kan kwetsbaar zijn voor aanvallers die meer dan een derde van de inzet bezitten. Daarom verhoogt slashing exponentieel de kosten van dergelijke aanvallen, waardoor het een sleutelmechanisme is om de beveiliging tot ongeveer 50% te verbeteren. Als er fouten zoals dubbele ondertekening optreden, wordt de inzet scherp verminderd. Er zijn echter ook nadelen aan slashing. - Verlies van controle over fondsen: Bij staking wordt geld vergrendeld en kan het niet vrij worden gebruikt. - Centralisatie: Staking heeft de neiging te concentreren in grote gespecialiseerde bedrijven die risico's kunnen beheren. - Verminderde participatiegraad: Vanwege deze risico's hebben reguliere gebruikers de neiging om staking te vermijden. In feite is de stakinggraad voor Ethereum ongeveer 28%, wat relatief laag is.

Integendeel, wat interessant is, is dat Cardano geen 'straffen' heeft en in plaats daarvan een model gebruikt dat eerlijk gedrag aanmoedigt uitsluitend door middel van 'beloningen'. Met andere woorden, er is helemaal geen slashing. Het gebruikt het 'Ouroboros-protocol', dat is gebaseerd op de Nakamoto-consensus. De reden dat er geen slashing is, is dat het consensusmodel zelf fundamenteel veilig is zolang het aanvallende aandeel onder de 50% blijft. Als er hogere beveiliging nodig is, kunnen gebruikers eenvoudig wachten totdat er meer blokken zijn verzameld (door de gebruiker gedefinieerde finaliteit). Het staat flexibele delegatie toe zonder dat het nodig is om staking vast te zetten, waardoor deelname gemakkelijker wordt. Wat als er kwaadaardige acties worden ondernomen? In plaats van slashing, vindt straf plaats via marktprincipes. Als de operatie faalt, zullen delegators hun inzetten naar andere pools verplaatsen, en die pool zal natuurlijk een afname in beloningen en invloed zien, wat leidt tot zijn achteruitgang. Dankzij deze functie is de stakingratio ongeveer 58%, wat als gunstig voor decentralisatie wordt beschouwd.

Uiteindelijk komt het verschil in de beveiligingsmechanismen van de twee netwerken fundamenteel voort uit het verschil in hun consensusalgoritmen. Aangezien IOHK de ontwikkelaar van Cardano is, is het natuurlijk een artikel dat gunstig is georganiseerd voor Cardano. Echter, ik geloof dat de twee protocollen verschillen niet omdat de een superieur is aan de ander, maar omdat ze verschillende doelen nastreven... Persoonlijk denk ik dat er geen sterkere afschrikking tegen aanvallen is dan slashing... Bovendien voorkomt slashing niet alleen 'kwaadaardige aanvallen', maar kan het ook zorgen voor 'stabiele werking'. Er zijn ook activa die zijn gestaked in slecht beheerde staking pools in Cardano... Samenvattend, het is een verschil in ontwerpfilosofie... Echter, ik geloof dat we aandacht moeten besteden aan Cardano, dat probeert problemen op te lossen op een nieuwe manier die verschilt van Ethereum, de standaard van deze markt...