Vandaag zag ik de tweet van @irys_xyz en ontdekte ik dat Irys echt een detailfreak is🤣 Ik dacht dat het een gewone tweet was, maar toen ik erop klikte, was het "een andere wereld", zelfs de inhoud van het document was vol details. 🔍 De essentiële verschillen tussen de drie modi De eenmalige betaling van Arweave lijkt eenvoudig, maar erachter schuilt de voorafgaande vastlegging van opslagkosten. Gebruikers betalen voor permanentie, maar in werkelijkheid wedden ze op de opslagkosten voor de komende tientallen jaren. Het markt biedmechanisme van Filecoin lijkt meer op een gedecentraliseerde versie van traditionele cloudservices. De vraag- en aanbodrelatie bepaalt de prijs, maar de onzekerheid maakt het voor zakelijke gebruikers moeilijk om budgetten te plannen. Walrus, als de opslaglaag van het Sui-ecosysteem, richt zich niet op prijs, maar op prestaties. Het is meer een experimentele oplossing ontworpen voor scenario's met hoge frequentie datatoegang, waarbij de afhankelijkheid van een tussenlaag de complexiteit vergroot. ⚡️ De waarde van Irys' uniforme toegang De grootste innovatie van Irys is niet de opslag zelf, maar het abstraheren van de complexe opslagkeuzes. Ontwikkelaars hoeven niet de kenmerken van elk opslagnetwerk te bestuderen; met een uniforme prijsstructuur kunnen ze verschillende onderliggende opslagnetwerken benaderen. De positionering van de afreken- en toegangslagen lost het gebruikerservaringprobleem van opslag op. Net zoals cloudproviders de complexiteit van de onderliggende hardware verbergen, verbergt Irys de verschillen tussen verschillende opslagprotocollen. ————————————————————————— In de praktijk hebben de meeste projecten niet de keuze van opslagoplossingen nodig, maar stabiele en voorspelbare dataservices. @irys_xyz maakt opslag echt tot een programmeerbare infrastructuur door uniforme prijsstelling en toegangscontrole.