Het aggregatiekader van Ben Thompson legt uit waarom apps zoals Jupiter standaard gateways worden, ze beantwoorden alle 3 vragen: 1. Wat is de onderscheidende factor van de gevestigde speler, en kan deze gedigitaliseerd worden? In DeFi is de onderscheidende factor liquiditeit. Wie de diepste pools heeft, wint. Deze liquiditeit is al digitaal -> gemakkelijk te scannen, vergelijken en routeren. 2. Zodra het gedigitaliseerd is, verschuift de concurrentie naar UX? Ja. Als iedereen kan aansluiten op liquiditeit, is de echte strijd over uitvoering: snellere afhandeling, minder mislukte transacties, soepelere ontwerpen. 3. Als je UX wint, kun je dan een flywheel in gang zetten? Geweldige UX trekt meer gebruikers aan -> wat meer liquiditeit aantrekt -> wat de UX nog beter maakt. Die cyclus is hoe winnaars zich verankeren. Dit leidt tot de 3 niveaus van aggregatie: - Niveau 1: Prijsontdekking Toon gebruikers gewoon de beste deal. Kayak voor vluchten, 1inch/Matcha voor DEXs. Nuttig, maar fragiel als de markt al geconcentreerd is (bijv. ETH spot op Uniswap), routing voegt weinig waarde toe. - Niveau 2: Uitvoering Wijs niet alleen naar de deal - doe het. De "Koop nu" knop van Amazon is het sjabloon. In DeFi zit Aave hier: liquiditeit is al in de contracten, en de uitvoeringservaring (snelle afhandeling, geen mislukkingen) is verbonden met het protocol. - Niveau 3: Distributiecontrole Dit is de heilige graal - wees het startpunt. Google Search voor het web. De App Store voor mobiel. En op Solana, Jupiter. Het succes van Jupiter op Solana: Begon als prijszoeker -> voegde slimme routing (uitvoering) toe -> ingebed in wallets zoals Phantom (distributie). Nu zijn de meeste Solana-transacties Jupiter-transacties, zelfs als gebruikers de website van Jupiter nooit openen. Jupiter hielp gebruikers niet alleen om liquiditeit te vinden, het werd de gateway waardoor liquiditeit stroomt. Dat is hoe je van "nuttige tool" naar de markt zelf gaat. Lees ons volledige artikel om meer te leren (link hieronder)