Meer Geld, Minder Tokens? Het is geen verrassing dat grotere fondsenwervingen de meeste aandacht trekken - grote rondes fungeren als directe signaalversterkers, die gebruikers aantrekken die (vaak terecht) een smakelijke airdrop verwachten (als er een token komt, waarom zou het dan onder de laatste waardering verhandeld worden?) De afweging: Hoe groter de werving, hoe strakker de tokenverdeling meestal wordt. Of het nu sybils of beperkingen op de aandelenstructuur zijn, de meeste hoogprofiel drops eindigen zwaar verdund. Zodra kapitaal is vastgelegd, is er zelden ruimte voor een genereus deel voor de gemeenschap. Daarom vallen verhalen zoals die van Hyperliquid en Kaito op. Beide hebben hun groei zelf gefinancierd. Beide hebben op betekenisvolle wijze teruggegeven. Hyperliquid heeft 30% van de voorraad gedropt en was volledig zelf gefinancierd. Kaito heeft slechts $10M opgehaald, maar heeft toch 10% aan zijn gemeenschap toegewezen (ja, slechts 3% werd daadwerkelijk geclaimd, ik weet het, maar toch). Wat als: Kleinere wervingen eigenlijk een concurrentievoordeel zouden kunnen blijken - teams meer flexibiliteit geven om vroege adopters te belonen en die succesverhalen te creëren die boeren omzetten in langdurige evangelisten en de volgende golf van gelovigen aantrekken? Met die blik vallen een paar huidige projecten op als projecten om in de gaten te houden: - Ethos (~$2M opgehaald) - Abstract (~$11M) - Theoriq ($10M+) - OpenLedger ($8M+) - Mitosis ($7M+) Ik heb de antwoorden niet, maar ik zal deze hypothese bookmarken voor toekomstige referenties.