WSJ: Zijn stablecoins een innovatie of een moderne replica van de 19e-eeuwse financiële "pijplijn"?
Originele auteur: WSJ
Samengesteld door: Odaily Planet Daily Golem
Stablecoins: de hedendaagse "smalle bank"
Washington heeft opnieuw beloofd om geld te hervormen met code, en de politieke tegenwind achter de onlangs aangenomen Genius Act in de Verenigde Staten heeft nieuw leven ingeblazen in deze terugkerende fantasie dat technologie eindelijk instabiliteit uit de financiële kern kan verwijderen. Deze belofte, hoewel verleidelijk, is een harde realiteit: we kunnen geld moderniseren, maar we transporteren het nog steeds met "pijpleidingen" die in de 19e eeuw zijn aangelegd.
Dit mooie idee kwam mede voort uit het faillissement van Silicon Valley Bank in 2023. Dit is geen nieuw probleem veroorzaakt door subprime-hypotheken of exotische derivaten, maar een herhaling van het oudste verborgen gevaar in het bankwezen: looptijdmismatch. Deposanten, vooral degenen zonder verzekering, kunnen hun deposito's opnemen als dat nodig is, maar banken doen langetermijninvesteringen. Wanneer de rente stijgt maar het vertrouwen breekt, volgen opnames van gebruikers, worden activa tegen lage prijzen verkocht en moet de overheid opnieuw ingrijpen.
"Smalle banken" werden ooit gezien als een oplossing, waarbij instellingen alleen contanten of kortlopende staatsobligaties aanhielden. (Dagelijkse opmerking: het concept van "narrow banking" is voor het eerst ontstaan na de Grote Depressie in de Verenigde Staten in de jaren '30 van de 20e eeuw, en is een bankmodel dat alleen deposito's accepteert en al deze deposito's of bijna al deze deposito's belegt in extreem liquide activa met een ultralaag risico (zoals kortlopende staatsobligaties of reserves van de centrale bank)).
Hoewel de "smalle bank" een hoge veiligheidsfactor heeft, mist het vitaliteit, kan het geen krediet creëren, heeft het geen leningen en is er geen groei.
Stablecoins zijn een recreatie van "smalle banken" in het technische tijdperk: particuliere digitale tokens die zijn gekoppeld aan de Amerikaanse dollar en waarvan wordt gezegd dat ze worden gedekt door één-op-één liquiditeitsreserves. Tether en USDC beweren bijvoorbeeld programmeerbare, grenzeloze, fraudebestendige stortingen aan te bieden, minus de regeldruk.
Maar als we de weelde van getallen afpellen, blijft de eeuwenoude financiële kwetsbaarheid bestaan, namelijk dat deze tokens volledig afhankelijk blijven van vertrouwen. Maar reserves zijn vaak ondoorzichtig, bewaarders waren mogelijk offshore, audits zijn selectief en aflossingen zijn nog steeds slechts een belofte.
Dus als het vertrouwen wordt geschokt, stort het hele systeem in. De stablecoin TerraUSD stortte in 2022 in toen het probeerde zijn koppeling aan de Amerikaanse dollar te behouden met behulp van algoritmen in plaats van echte reserves. De waarde is afhankelijk van een ander converteerbaar token, Luna. Toen het vertrouwen echter instortte, haastten beleggers zich om TerraUSD in te wisselen en grote hoeveelheden Luna op de markt te verkopen. Zonder betrouwbaar onderpand en escalerende gebeurtenissen stortten beide tokens binnen een paar dagen in. Naast dit extreme geval ervaren zelfs zogenaamde "volledig onderpand" stablecoins tegenwoordig prijsfluctuaties wanneer de markt de authenticiteit achter hun reserves in twijfel trekt.
Genius Act voedt het 'buitensporige voorrecht' van de dollar
De Genius Act is het resultaat van de poging van Washington om een stablecoin-order op te zetten. Het creëerde een formele categorie van "pay-as-you-go stablecoins", die uitgevers van stablecoins verbood rente te betalen om het nut van de stablecoin te benadrukken in plaats van speculatie, en emittenten te verplichten contanten of staatsobligaties te gebruiken voor volledige onderpand. Uitgevers moeten een vergunning hebben, geregistreerd zijn in de Verenigde Staten en het nieuwe certificeringsregime accepteren. Buitenlandse deelnemers moeten een Amerikaanse licentie verkrijgen en moeten de Amerikaanse regels volgen of buiten de boot liggen.
De voordelen van het wetsvoorstel zijn duidelijk: geen toeters en bellen, geen ongereguleerde willekeurige factoren en geen vermenging van speculatieve en betalingsfuncties. De vervulling van veel van hun wensen. Het biedt consumentenbescherming, geeft prioriteit aan aflossingen in faillissement en belooft maandelijkse openbaarmaking van reserves. Geleerden die kritiek hebben op crypto-chaos hebben eindelijk hun wens vervuld.
Maar duidelijkheid betekent niet veiligheid. Het wetsvoorstel karakteriseert stablecoins officieel als 'smalle banken'. Dit betekent dat stablecoins geen term mismatch hebben, maar het elimineert ook vertrouwenstussenpersonen, de kernmotor van de financiële sector (het omzetten van spaargeld in investeringen) wordt omzeild en risicobestendige fondsen worden inactieve fondsen.
Tegelijkertijd laat het wetsvoorstel ook strategische mazen achter. Emittenten met activa van minder dan $ 10 miljard kunnen kiezen voor toezicht op staatsniveau, wat regelgevingsarbitrage aanmoedigt. In het geval van een crisis kan de vraag om stablecoins in te wisselen leiden tot een uitverkoop van Treasuries, waardoor de markt voor veilige havenactiva die hen ondersteunt, wordt verstoord.
Sommige economen waarschuwen dat door stablecoins aan Treasuries te verankeren, we het systeemrisico eenvoudigweg verschuiven naar een nieuwe hoek die, hoewel politiek populair, niet op grote schaal operationeel is getest. Maar voorstanders zingen ook over de geopolitieke voordelen. De wet zorgt ervoor dat stablecoins worden gekoppeld aan de Amerikaanse dollar, worden gedekt door Amerikaanse dollarreserves, zoals staatsobligaties, en worden afgewikkeld via Amerikaanse instellingen. Nu niet-USD stablecoins nog steeds stagneren, zullen door de VS gesteunde digitale tokens het standaardinstrument worden voor wereldwijde betalingen, besparingen en grensoverschrijdende overschrijvingen.
Dit is de kruising van het Bretton Woods-systeem en Silicon Valley, een regulerend spel dat gericht is op het uitbreiden van het "buitensporige privilege" van de dollar naar het internettijdperk. De Genius Act kan de dominantie van de dollar meer consolideren dan welke valutaswapovereenkomst of handelsovereenkomst van de Federal Reserve dan ook.
Er is nog een opmerkelijk voordeel dat het wetsvoorstel, door duidelijkheid over de regelgeving te bieden, zou kunnen helpen om crypto-innovatie terug te brengen naar het Amerikaanse vasteland. In de afgelopen jaren heeft onzekerheid in de Amerikaanse wetgeving geleid tot een verlies van blockchain-talent en kapitaal. Ondanks de tekortkomingen kunnen stablecoins dienen als springplank voor bredere digitale financiële experimenten die binnen Amerikaanse instellingen kunnen plaatsvinden in plaats van daarbuiten.
Stablecoins hebben niet beter gepresteerd dan bankieren
Maar vertrouwen kan niet worden uitbesteed aan code. Het wordt gecreëerd door instellingen, audits en regels. Ironisch genoeg probeert blockchain, een technologie die is geboren uit het trotseren van financiële regelgeving, nu legitimiteit te verwerven door de openbaarmaking en regulering die het ooit probeerde te omzeilen. De Genius Act biedt deze duidelijkheid, maar de compromissen zijn volledig duidelijk.
Op het gebied van financiën, zoals de fabel zegt, verbergt grote macht vaak een grotere kwetsbaarheid. Als stablecoins worden geïntegreerd in dagelijkse transacties, zal de impact, zodra ze mislukken, niet beperkt blijven tot de cryptowereld, maar een veelvoorkomend probleem worden voor huishoudens, bedrijven en belastingbetalers.
Het wetsvoorstel opent ook de deur voor grote technologiebedrijven of bedrijfsreuzen om de betalingsruimte te betreden onder relatief soepele regels, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over privacy, concurrentie en marktconcentratie in een digitale dollarinfrastructuur die wordt gedomineerd door schaal in plaats van beveiliging.
Ondanks de aanhoudende hype hebben stablecoins niet beter gepresteerd dan de banksector. Ze repliceren gewoon de tegenstrijdigheden van het bankwezen in een nieuwe vorm. De ware visie van blockchain is om een einde te maken aan de afhankelijkheid van vertrouwen. We verdubbelen nu echter het vertrouwen onder federale regelgeving.
Geld is nog steeds een sociaal contract: een belofte dat iemand je verliezen ergens zal goedmaken. Geen enkele hoeveelheid code of onderpand kan de noodzaak van geloofwaardigheid in deze belofte wegnemen. Tegelijkertijd kan geen enkele reguleringswet de fundamentele afweging in de financiële wereld afschaffen: veiligheid gaat ten koste van efficiëntie. Als dit wordt vergeten, zal dit leiden tot de volgende crisis.
Stablecoins verpakken oude risico's als innovaties. Het gevaar is niet wat ze zijn, maar dat we doen alsof ze dat niet zijn.