Oorspronkelijk wilde ik investeren in een gameproject, snel in en snel uit, maar nu ben ik diep vast komen te zitten. Nu kijk ik voortdurend naar de discussies van broeders in deze sector, ik word bijna een halve expert: Van de Ponzi-illusie naar echte plezier: de onvermijdelijke transformatie van Web3-games. Als de prijs van XAI in de toekomst stijgt, zal dit ongetwijfeld gebaseerd zijn op de volgende kernlogica: Ten eerste ondergaat Web3-games een echte paradigmaverschuiving. Het verleden, dat afhankelijk was van "Play-to-Earn (spelen om te verdienen)", aangedreven door tokenbubbels, verschilt in wezen niet van MEME-munten en is gedoemd tot een onhoudbaar nul-som spel. De opkomst en ondergang ervan is niet anders dan die van Ponzi-fondsen. Wat nu opkomt, is een nieuw model dat zich richt op Proof-of-Skill (vaardigheidsbewijs) en Proof-of-Play (speelbewijs). Deze benadrukken de echte deelname en vaardigheden van spelers, waarbij eerst het spel zelf leuk genoeg moet zijn, en dan, op het juiste moment, de Web3-technologie als een laag in de technologische stack natuurlijk tot bloei komt, waardoor spelers echte waarde-uitbreiding en ecologische erkenning krijgen. De stichting zal hoogwaardige games ondertekenen en aandelen bezitten, terwijl ze deze games vraagt om airdrops naar KEY-houders. Naarmate de games winstgevend worden, zal een deel van de opbrengst worden gebruikt om XAI terug te kopen, en de teruggekochte waarde zal opnieuw worden geïnvesteerd in het ondertekenen en bezitten van nieuwe games, waardoor een cyclus van "ondertekenen - winst - terugkopen - opnieuw ondertekenen" ontstaat. Dit model kan zowel de schaal van het XAI-ecosysteem vergroten als de ondersteuning van de prijs voortdurend versterken.