Als je vandaag de hele Web3-applicatiearchitectuur opnieuw zou ontwerpen, waar zou je dan beginnen? Het antwoord van @anoma is: begin bij "intent", dat wil zeggen vanuit de echte behoeften van de gebruiker, en niet eerst met technische details zoals frontendpagina's en contractaanroepen. Een intent-centrische architectuur betekent simpelweg dat "wat de gebruiker wil" de hoogste prioriteit krijgt, niet langer verborgen parameters achter knoppen, maar het centrum van het hele systeem. De gebruiker hoeft alleen maar te beschrijven "wat ik wil doen", de rest van de matching, voorwaarden, tegenpartij zoeken en de uiteindelijke levering wordt volledig automatisch door het systeem gecoördineerd. Bijvoorbeeld, als ik zeg: "Ik wil 100 stETH ruilen voor een gelijkwaardige RWA-activum, met de beste prijs-kwaliteitverhouding, en het moet vandaag nog afgerond zijn." Als ik deze actie zelf zou uitvoeren, zou ik ofwel aggregators moeten vinden om te routeren, ofwel bestellingen in meerdere pools moeten plaatsen, vergelijken en wachten op uitvoering, en het is nog maar de vraag of dat lukt. In een intent-centrisch systeem wordt deze behoefte ontleed tot een duidelijke intentie, uitgezonden zodat oplossers die in staat zijn om te voldoen, deze kunnen verwerken en afhandelen. Anoma heeft dit systeem opgedeeld in vier modules: 1⃣Intent: de wensen en voorwaarden van de gebruiker 2⃣Counterparty Discovery: het vinden van een passende tegenpartij 3⃣Solving: het vinden van de beste oplossing 4⃣Settlement: de uiteindelijke levering en on-chain afhandeling Deze vier onderdelen vormen eigenlijk de kleinste gemeenschappelijke deler van toekomstige applicaties. Veel van de complexe DApps die je kent, zoals OpenSea, Gitcoin, CoWSwap, draaien uiteindelijk ook om deze acties. Alleen maakt de traditionele architectuur dit proces zwaar en gefragmenteerd, met een inconsistente gebruikerservaring en hoge ontwikkelingsmoeilijkheden. Het voordeel van intent-centrisch is dat alles wordt geabstraheerd en gestandaardiseerd. Het belangrijkste is dat het van nature gedecentraliseerd is. In het ontwerp van Anoma zijn solver en settlement een open netwerk, waar iedereen deelnemer kan worden in het vervullen van intenties, niet een gecentraliseerde router, en ook niet de standaard "enige route". En dit is nog maar het begin, Anoma zal later ook praten over identiteit, gegevensstroomcontrole en andere meer fundamentele zaken. De hele intent-architectuur zou wel eens de toegang kunnen zijn tot het "post-smart contract tijdperk". Persoonlijk ben ik zeer optimistisch over de intent-centrische architectuur en denk ik zelfs dat het de kans heeft om net als destijds het "accountmodel" en "EVM" de structuur van on-chain applicaties opnieuw te definiëren.