De gum in mijn hoofd besmeurt vooroordelen De vooroordelen in de harten van mensen zijn als een grote berg, en ze weten nooit wat er geëlimineerd kan worden, misschien behandelen ze mensen niet als mensen, en behandelen ze ze elke keer als "dingen". Mensen moeten niet worden gekarakteriseerd, en wispelturige mensen zullen door de markt worden geaccepteerd, want alleen als je je aanpast aan de omgeving, niet de omgeving om je aan te passen, en de omgeving verandert altijd, dus hoe wispelturig je kunt overleven. Als je naar de samenzwering kijkt, zul je vaak het gevoel hebben dat je geen liquiditeit wilt zijn, en als gevolg daarvan wordt de samenzwering direct herkend door de markt en begin je direct te dragracen. Vaak als je kijkt naar de lage kosten van anderen, zul je het gevoel hebben dat je het vergeet, de volgende is beter, maar is de volgende echt beter? Vaak denk je dat mensen je alfa geven, maar in feite, zul je vaak gewoon de mobiliteit van de draagstoel dragen? Vaak denk je dat dit niet zal werken en dat zal niet werken, maar plotseling komt het goede nieuws en worden de varkens in de tuyere opgeblazen, dus je kunt niet anders dan ja zeggen? Mensen zitten soms altijd gevangen in hun eigen wereld, denken dat hun logica klopt, denken dat hun begrip in orde is, hebben het gevoel dat ze genoeg NB zijn, en ontdekken uiteindelijk dat er niets anders is dan iets dommer dan ze denken dat ze zijn. Dus wat ging er mis?