Gedachten over alles en mijn Avax-ervaring, ik ben het hier tot op zekere hoogte mee eens. Iedereen is anders. Ik kijk altijd naar 'intentie'. Als ze aan het shillen zijn en zeggen dat ze kopen, maar dan alles verkopen in het midden, is dat waarschijnlijk niet goed. Voor mij vind ik het leuk om te handelen. Ik probeer altijd om te verkopen bij sterke punten en dan terug te kopen op cruciale momenten om te verdedigen. Ik voel me beter met aanbod in mijn handen. Ik heb een intern kader. Dus 20 miljoen was een psychologische top en met de liquiditeit op Avax is het voorlopig een plafond. En dat is de context. Dus ik had een dualiteit in mijn hoofd. Neem ik winst en koop ik terug op kritieke niveaus? Ik weet dat je het aanbod gaat nemen en dan niet eens meer betrokken of het project meer noemt. Het draait allemaal om het PROBEREN om aanbod in goede handen te krijgen. Wat ik heb gedaan, is proberen aanbod te vangen door te handelen. Dan zal ik dat distribueren. Neem ik winst? Natuurlijk. Ik heb veel gezien in de ruimte. Maar het Ket-bord was erg interessant voor mij. Ik vond het leuk. Want het heeft de "Avax-builders" rode driehoek blootgelegd. Dat is wat je nodig hebt. Verandering. IMO is dat ket. Het gaat niet om winst nemen, het is meer om het sociale element. Het cureren van de gemeenschap. Het was ook erg interessant voor mij intern als persoon. Aangezien ik blockchain-agnostisch ben. Ik ben een handelaar. Maar ik gaf genoeg om het resterende aanbod vast te houden om te zien hoeveel momentum er gegenereerd kon worden, oftewel ik kende de context en ik gaf erom. Ik hou van iets over Avax. Dus ik negeerde mijn persoonlijke "kader" dat ik intern heb opgebouwd. Ik was verdeeld. Ik ontdekte dat ik bereid was om te dalen, oftewel ik brak mijn regels. Toen heb ik wat aanbod op andere wallets tegen een grotere korting gekocht. Ik wou dat ik 20 miljoen had, want dan had ik 10 miljoen teruggekocht en mogelijk aanbod gehad om aan de juiste mensen te distribueren. Dus het ket-bord is goed voor het cureren van cultuur en het verantwoordelijk houden van mensen in de rode driehoek. Mijn probleem toen ik vanochtend aanbod verkocht, was om een punt te bewijzen. Val mensen niet aan die het project oprecht steunen. Ik neem de Garfield en shitpost, dat kan me niet schelen. Maar ik zal geen disrespect accepteren. Daarom had ik een probleem met jouw benadering, toegang. Toen jouw eigen project er een was dat ik steunde en ik heb een hele gemeenschap waarmee ik dit deel en zelfs op een tweet heb vastgezet. Dus ter conclusie, het ketbord werkt omdat het een vorm van verantwoordelijkheid is binnen de gemeenschap. De schaamte is om mensen aan te spreken. Daar is aantrekkingskracht, je krijgt dat allemaal. Maar het is een selectie, toch? Dit is wat Avax nodig heeft, tenminste een begin. Persoonlijk denk ik dat ket het meest bullish project op Avax is op dit moment... cultureel. Het is een leidende speerpunt in de cultuur. Dan verrijk je de mensen. Ze verdienen het om verrijkt te worden. Je verdient de prijs die je verdient. MAAR nu heeft het ondersteuning nodig. Financieel en sociaal. En geen verdere extractie. Er zijn veel lagen hier en dit is een startpunt. Selecties, verschuivingen in mindset, mensen huilen vanwege het verlies van mensen, verandert de dynamiek. Een nieuwe gemeenschap wordt gevormd. Wat je niet wilt, is dat mensen gewoon verder gaan. En je hebt ook die financiële steun nodig. Ik denk dat Avax te snel probeert te bewegen en zich op veel dingen richt, maar dan trump je jezelf en creëer je "de suckening". Het is een liquiditeitskwestie. In plaats van je op één ding te concentreren en de interne cultuurproblemen te veroveren, dan gefaseerd uit. Grote handelaren voelen zich niet comfortabel om grote kapitaalbedragen op Avax in te zetten. Ik kon geen grotere positie dan 15k opbouwen omdat ik gebrek aan vertrouwen heb in het uitstappen. Het is erg moeilijk om uit te stappen. Dus probeer ik in plaats daarvan volume te creëren. "Ik lees dat niet" weet ik.