Bitcoin "opgepikt" door de overheid: de nieuwe favoriet van rijkdom of een verborgen gevaar?

Tekst: SuperEx

Compilatie: Lokale blockchain

Sinds mei is de concurrentie om liquiditeit aanzienlijk geïntensiveerd. De sterke stijging van het Bitcoin-bezit door institutionele beleggers in het afgelopen jaar heeft geleid tot het opdrogen van de liquiditeit.

Uit de laatste gegevens blijkt dat meer dan 8% van het totale circulerende aanbod van Bitcoin nu in handen is van overheids- en institutionele beleggers. Dit ongekende niveau van soevereine en institutionele betrokkenheid bij gedecentraliseerde activa heeft geleid tot een verhit debat: is dit de legitimering van Bitcoin als een strategische reserve, of is het een risico van centralisatie dat het kernidee van crypto bedreigt?

Strategische hedging in een volatiele wereld

Voor veel overheden en instellingen weerspiegelt de accumulatie van bitcoin een rationele strategie in het licht van macro-economische onzekerheid. Nu fiat-valuta's te maken hebben met inflatoire druk en geopolitieke instabiliteit aanhoudt, wordt Bitcoin steeds meer gezien als een alternatief voor digitaal goud.

Diversificatie van de reserves: Sommige centrale banken en staatsinvesteringsfondsen zijn begonnen met het herverdelen van een deel van hun portefeuilles van fiat-valuta's en goud naar digitale activa. Het vaste aanbod van Bitcoin van 21 miljoen biedt een inflatiehedge die fiat-activa niet kunnen. Landen met zwakke valuta's of een zwak monetair beleid, zoals Argentinië of Turkije, hebben bijzondere interesse getoond in BTC als een instrument om hun reserves te diversifiëren.

Institutionele legalisatie: Wanneer pensioenfondsen, hedgefondsen en beursgenoteerde bedrijven een klein deel van hun portefeuilles aan Bitcoin toewijzen, geeft dit vertrouwen aan andere marktdeelnemers. De spraakmakende toewijzingen van instellingen zoals BlackRock, Fidelity en staatsinvesteringsfondsen hebben een legitimerend effect gehad op de Bitcoin-activaklasse. Bitcoin is niet langer alleen het domein van speculatieve detailhandelaren; Het heeft een thuis gevonden in de raad van bestuur en de staatskas.

Strategische autonomie en weerstand tegen sancties: In een steeds meer gefragmenteerde wereldwijde financiële orde biedt Bitcoin landen een middel om traditionele betalingskanalen te omzeilen die worden gedomineerd door de Amerikaanse dollar en het SWIFT-systeem. Voor gesanctioneerde landen of landen die hun afhankelijkheid van door het Westen gedomineerde financiële infrastructuur willen verminderen, biedt het aanhouden van Bitcoin een vorm van financiële soevereiniteit.

Echte inflatiehedge: Landen met een hoge inflatie beschouwen Bitcoin nu als een functionele hedge. De groeiende Bitcoin-reserves van Nigeria en Venezuela worden bijvoorbeeld vaak gedreven door de noodzaak om waarde te behouden in het licht van de depreciatie van fiat-valuta. Deze praktische toepassingen versterken het verhaal van Bitcoin als "digitaal goud".

Risico van overschrijding van de drempelwaarde: concentratieproblemen

Hoewel institutionele en overheidsadoptie legitimiteit en liquiditeit met zich meebrengt, is meer dan 8% van het totale aanbod van Bitcoin geconcentreerd in de handen van een klein aantal grote spelers, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over de gezondheid van het netwerk op de lange termijn.

Decentralisatie erosie: De oprichtingsfilosofie van Bitcoin is gebaseerd op decentralisatie en financiële democratisering. De concentratie van belangen door een klein aantal grote spelers, of het nu gaat om regeringen of bedrijven, bedreigt dit idee. Als een klein aantal entiteiten het grootste deel van het aanbod controleert, bestaat er een risico op collusie, marktmanipulatie of gecoördineerde verkoop die tot marktinstabiliteit kan leiden.

Liquiditeitsimplicaties: Grote beleggers slaan hun bitcoins doorgaans op in cold wallets of langdurige bewaringsregelingen, wat betekent dat deze munten effectief uit het circulerende aanbod worden verwijderd. Naarmate meer BTC wordt gebruikt voor strategische doeleinden in plaats van reguliere transacties, krimpt het beschikbare liquide aanbod. Dit kan leiden tot een grotere prijsvolatiliteit, aangezien kleine koop- en verkoopdruk in de resterende circulatie de prijzen aanzienlijk kan beïnvloeden.

Marktverstoringen en moreel risico: Overheidsaankopen en bezit van Bitcoin kunnen onbedoeld het marktsentiment en de prijsstelling beïnvloeden. Als een grote overheid plotseling een verkoop of beleidswijziging aankondigt, kan dit paniek in de markt veroorzaken. Bovendien zou deze macht kunnen worden gebruikt als hefboom voor het beleid, in tegenspraak met de belofte van Bitcoin om onafhankelijk te zijn van politieke manipulatie.

Risico- en governance-implicaties voor de bewaarder: Wanneer een instelling Bitcoin aanhoudt via een bewaarder, wordt het gedecentraliseerde karakter van het netwerk gedeeltelijk verzwakt. Deze bewaarders kunnen onderhevig zijn aan politieke druk, wettelijke verplichtingen of zelfs centrale banken. Dit kan leiden tot pseudo-centralisatie, waarbij de controle over Bitcoin, hoewel niet on-chain, geconcentreerd is in een klein aantal gecentraliseerde instellingen.

Het spook van soevereine confiscatie: de geschiedenis laat zien dat staten activa kunnen confisqueren en dat ook doen. Hoe meer bitcoins een overheid in bezit heeft, hoe groter de kans dat het regelgevingskader escrow-overdrachten streng zal controleren of zelfs afdwingen, vooral tijdens een financiële crisis. De Amerikaanse goudconfiscatiezaak van 1933 biedt een historisch precedent dat niet kan worden genegeerd.

Legitimiteit in evenwicht brengen met netwerkintegriteit

Om de voortdurende veerkracht van Bitcoin als gedecentraliseerd bezit te garanderen, moet de gemeenschap waakzaam blijven. Hier zijn enkele mitigatiestrategieën en toekomstige richtingen:

• Stimuleer deelname van de detailhandel: Een bredere acceptatie door de detailhandel kan de impact van grote huishoudens compenseren. Educatieve inspanningen en meer toegankelijke tools zijn essentieel.

• Transparantie van posities: Openbaarmaking van BTC-bezit door instellingen en overheden kan helpen de verantwoordingsplicht te vergroten en de bezorgdheid over manipulatie te verminderen.

• Versterk de niet-bewarende infrastructuur: Gemeenschappen moeten investeren in technologieën waarmee grote spelers activa op een gedecentraliseerde manier kunnen beveiligen (bijv. Multi-signature, gedistribueerde bewaring).

• Beleidswaarborgen: Beleidsmakers die Bitcoin omarmen, moeten ook een regelgevend kader ondersteunen dat decentralisatie en financiële autonomie handhaaft.

Gedachten hierover

Hoewel de institutionalisering van Bitcoin versnelt, is het vermeldenswaard dat meer dan 85% van het aanbod van Bitcoin nog steeds in handen is van niet-institutionele beleggers, waarbij particuliere beleggers de dominante kracht blijven. Dit betekent dat ondanks de grote hoeveelheid BTC die is vergrendeld door ETF's of bedrijfskluizen, het gedecentraliseerde karakter van de markt niet fundamenteel is geschokt. Sommigen maken zich zorgen dat met zoveel Bitcoin die "slapend" of geblokkeerd is, de referentiewaarde van on-chain gegevens mogelijk afneemt. Deze zorg is niet ongegrond, maar ook niet nieuw.

Terugkijkend is de primaire handelsactiviteit van Bitcoin altijd off-chain geweest, met name op gecentraliseerde platforms zoals Coinbase, BN en vroege FTX. Deze transacties zijn moeilijk on-chain te detecteren, maar hebben een aanzienlijke impact op de marktprijzen en -structuur. We bevinden ons momenteel in een vergelijkbare situatie, maar de analysetools waarop we vertrouwen, zijn geavanceerder geworden. ETF-fondsstromen en veranderingen in bedrijfs- en landbezit zijn vaak onderworpen aan openbaarmakingsverplichtingen, wat op zijn beurt marktanalisten meer traceerbare en transparante gegevens biedt dan traditionele handelsplatforms.

Over het algemeen heeft de institutionele interesse in Bitcoin een recordhoogte bereikt. Van ETF's en bedrijfskassen tot nationale reserves, de totale hoeveelheid Bitcoin die door instellingen wordt aangehouden, heeft meer dan 2,2 miljoen BTC overschreden en blijft groeien. Ongetwijfeld zorgde deze instroom voor een aanzienlijke stabiliteit in de markt tijdens een bearmarkt. Er zijn echter verborgen zorgen onder de stabiliteit: Bitcoin wordt gefinancialiseerd en de prijsvolatiliteit wordt steeds meer beïnvloed door het macro-economische sentiment en de correlatie met traditionele financiële activa. Deze verbinding geeft een nieuwe vorm aan de oorspronkelijke mythe van de onafhankelijkheid van Bitcoin.

conclusie

Meer dan 8% van Bitcoin is nu in handen van overheden en instellingen, wat een tweesnijdend zwaard is. Aan de ene kant markeert het de historische legitimatie van cryptocurrencies als een actief dat het waard is om op te slaan. Aan de andere kant introduceert het centraliserende druk die de fundamentele principes van Bitcoin kan ondermijnen.