Wat als er een cryptoprotocol zou zijn dat gespecialiseerd is in het arbitreren van on-chain geschillen?
Stel je voor dat, wanneer voorspellingsmarkten zoals Polymarket op een controversiële manier werden geregeld, gebruikers een formele manier hadden om in beroep te gaan via een soort neutraal on-chain rechtssysteem. Of als gedecentraliseerde autonome organisaties (DAO's) zouden kunnen vertrouwen op een efficiënte, deskundige derde partij om hen te helpen bij het nemen van beslissingen. Of als verzekeringscontracten automatisch uitbetalingen zouden kunnen uitvoeren wanneer specifieke gebeurtenissen in de echte wereld zich voordeden.
Dat is in wezen wat Albert Castellana Lluís en zijn team aan het bouwen zijn met GenLayer, een cryptoproject dat zichzelf op de markt brengt als een besluitvormingssysteem of vertrouwensinfrastructuur.
"We gebruiken een blockchain waarin meerdere AI's coördineren en overeenstemming bereiken over subjectieve beslissingen, alsof ze een rechter zijn", vertelde Castellana, mede-oprichter en CEO van YeagerAI aan CoinDesk in een interview. "We bouwen in feite aan een wereldwijde synthetische jurisdictie met een ingebed rechtssysteem dat niet slaapt, dat supergoedkoop is en dat supersnel is."
De vraag naar een dergelijk arbitrageproject kan de komende jaren toenemen met de ontwikkeling van AI-agenten - geavanceerde programma's aangedreven door kunstmatige intelligentie die in staat zijn om complexe taken op een autonome manier uit te voeren.
Als het gaat om cryptomarkten, kunnen AI-agenten op allerlei manieren worden gebruikt: voor het verhandelen van memecoins, het arbitreren van bitcoin op beurzen, het bewaken van de beveiliging van DeFi-protocollen of het verstrekken van marktinzichten door middel van diepgaande analyse, om maar een paar use-cases te noemen. AI-agenten zullen ook andere AI-agenten kunnen inhuren om nog complexere opdrachten uit te voeren.
Dergelijke middelen kunnen zich in een onverwacht tempo vermenigvuldigen, zei Castellana. Volgens hem zouden de meeste cryptomarktdeelnemers er tegen het einde van 2025 een handvol kunnen beheren.
"Deze agenten, ze werken supersnel, ze slapen niet, ze gaan niet naar de gevangenis. Je weet niet waar ze zijn. Gaan ze antiwitwasregels aannemen? Gaan ze een bankrekening hebben? Kunnen ze zelfs een Visa-kaart gebruiken?" Zei Castellana. "Hoe kunnen we snelle transacties tussen hen mogelijk maken? En hoe kan vertrouwen ontstaan in een wereld als deze?"
Dankzij de unieke architectuur kon GenLayer een oplossing bieden door entiteiten - mens of AI - in staat te stellen in recordtijd een betrouwbare, neutrale mening te krijgen om elke beslissing te wegen. "Overal waar je normaal gesproken een derde partij zou hebben die bestaat uit een stel mensen... We vervangen ze door een wereldwijd netwerk dat zorgt voor een consensus tussen verschillende AI's, een netwerk dat beslissingen kan nemen op een manier die zo correct en onbevooroordeeld mogelijk is", aldus Castellana.
Kunststof baansysteem
GenLayer probeert niet te concurreren met andere blockchains zoals Bitcoin, Ethereum of Solana – of zelfs DeFi-protocollen zoals Uniswap of Compound. Het idee is eerder dat elk bestaand cryptoprotocol verbinding kan maken met GenLayer en gebruik kan maken van de infrastructuur.
De keten van GenLayer wordt aangedreven door ZKsync, een Ethereum layer 2-oplossing. Het netwerk telt 1.000 validators, elk verbonden met een groot taalmodel (LLM) zoals OpenAI's ChatGPT, Google's Bert of Meta's Llama.
Laten we zeggen dat een markt op Polymarket zich op een controversiële manier vestigt. Als Polymarket is verbonden met GenLayer, hebben gebruikers van de voorspellingsmarkt de mogelijkheid om het probleem aan de orde te stellen (of, zoals Castellana het uitdrukte, om een "transactie" te creëren) met zijn synthetische rechtbanksysteem.
Zodra de transactie binnenkomt, kiest GenLayer willekeurig vijf validators om erover te beslissen. Deze vijf validators vragen een LLM naar keuze op om informatie over het betreffende onderwerp te vinden en stemmen vervolgens over een oplossing. Dat levert een uitspraak op.
Maar de gebruikers van Polymarket, in ons voorbeeld, hoeven niet per se tevreden te zijn met de uitspraak: ze kunnen besluiten in beroep te gaan tegen de beslissing. In dat geval kiest GenLayer een andere set validators - behalve dat hun aantal deze keer naar 11 springt. Net als voorheen geven de validators een uitspraak op basis van de informatie die ze verzamelen van LLM's. Tegen die beslissing kan ook beroep worden aangetekend, waardoor GenLayer 23 validators kiest voor een andere uitspraak, dan 47 validators, dan 95, enzovoort, enzovoort.
Het idee is om te vertrouwen op de jurystelling van Condorcet, die volgens het pitchdeck van GenLayer stelt dat "wanneer elke deelnemer meer kans heeft dan niet om een juiste beslissing te nemen, de kans op een correcte meerderheidsuitkomst aanzienlijk toeneemt naarmate de groep groter wordt." Met andere woorden, GenLayer vindt wijsheid in de menigte. Hoe meer validators erbij betrokken zijn, hoe groter de kans dat ze zich op een nauwkeurig antwoord richten.
"Dit betekent dat we klein en zeer efficiënt kunnen beginnen, maar we kunnen ook escaleren tot een punt waarop iets heel, heel lastigs nog steeds goed kan doen," zei Castellana.
De gemiddelde transactie duurt ongeveer 100 seconden om te verwerken, zei Castellana, en de beslissing van de rechtbank wordt na 30 minuten definitief - een tijdsbestek dat kan worden verlengd als er meerdere beroepen plaatsvinden. Maar dat betekent dat het protocol in zeer korte tijd, dag en nacht, een beslissing kan nemen over belangrijke kwesties, in plaats van door zware rechtszaken te gaan die maanden of zelfs jaren kunnen duren.
Kijken naar incentives
De missie van GenLayer roept natuurlijk een vraag op: is het mogelijk om het systeem te bespelen? Wat als alle validators bijvoorbeeld dezelfde AI selecteren (bijvoorbeeld ChatGPT) om een bepaald voorstel op te lossen? Zou dat niet betekenen dat ChatGPT in wezen de uitspraak heeft gedaan?
Elke keer dat je een LLM opvraagt, genereer je een nieuw zaadje, zei Castellana, zodat je een ander antwoord krijgt. Bovendien hebben validators de vrijheid om te kiezen welke LLM ze willen gebruiken op basis van het onderwerp. Als het een relatief gemakkelijke vraag is, is het misschien niet nodig om een dure LLM te gebruiken; aan de andere kant, als de vraag bijzonder complex is, kan de validator kiezen voor een AI-model van hogere kwaliteit.
Validators kunnen zelfs in een situatie terechtkomen waarin ze het gevoel hebben dat ze een bepaald type vraag zo vaak hebben gezien dat ze een klein model kunnen voortrainen voor een specifiek doel. "We denken dat er in de loop van de tijd eindeloos veel nieuwe modellen zullen zijn," zei Castellana.
Er is een sterke prikkel voor validators om aan de winnende kant van het besluitvormingsproces te staan, omdat ze er financieel voor worden beloond - terwijl de verliezende partij uiteindelijk kosten maakt in verband met het gebruik van berekeningen, zonder enige beloningen te verzamelen.
Met andere woorden, de vraag is niet of iemands validator een correct antwoord geeft, maar of hij erin slaagt de kant van de meerderheid te kiezen.
Aangezien validators geen idee hebben wat andere validators stemmen, is het doel dat ze de nodige middelen gebruiken om nauwkeurige informatie te verstrekken in de verwachting dat andere validators ook op die informatie zullen convergeren - omdat het komen tot hetzelfde onjuiste antwoord waarschijnlijk rigoureuze coördinatie zou vereisen.
En als die gok niet werkt, is het beroepssysteem klaar om in werking te treden.
"Als ik weet dat ik een goede LLM hergebruik, en ik denk dat andere mensen een slechte LLM gebruiken en dat ik daarom heb verloren, dan heb ik een behoorlijk grote prikkel om in beroep te gaan, omdat ik weet dat er met meer mensen een stimulans voor hen zal zijn om ook betere LLM's te gebruiken", aangezien andere validators de beloningen van een succesvol beroep willen verdienen, Zei Castellana.
Het systeem maakt het moeilijk voor validators om samen te spannen, omdat ze maar 100 seconden hebben om tot een beslissing te komen en ze niet weten of ze zullen worden uitgekozen om specifieke vragen op te lossen. Een entiteit zou tussen 33% en 50% van het netwerk moeten controleren om het te kunnen aanvallen, zei Castellana.
Net als Ethereum zal GenLayer een native token gebruiken voor zijn financiële prikkels. Met een testnet dat al is gelanceerd, zou het project volgens Castellana tegen het einde van het jaar live moeten gaan. "Er zal een zeer grote stimulans zijn voor mensen om te komen en dingen bovenop te bouwen," zei hij.