Het is interessant geweest om de ontwikkeling van fartcoin de afgelopen maanden te volgen. Ik kocht het voor 70k, deelde het rond omdat ik het grappig vond - ik verwachtte geen wonderen. Ik gaf het aan als: “Dit deel ik ter referentie over waar ik meestal naar kijk in een munt” / “verwacht niet dat dit generational wealth zal zijn.” Ik had nooit verwacht dat het zou doen wat het deed - geen kans - maar ik dacht wel dat het goed zou doen omdat het de sniff test doorstond. Het was grappig, counter-meta, had een goede ticker, en alleen al de gedachte om uit te leggen hoe je er geld mee hebt verdiend was hilarisch - wat de ultieme pubtest voor schaalbaarheid is. Ik had een 200x. Ik was in de wolken. Het was een geweldige trade. Maar ik denk vaak: "Wat als ik later was geweest?" Er is een zoete plek bij het instappen in een munt - waar je vroeg bent, maar niet te vroeg. Er is een enorm psychologisch verschil tussen het vasthouden van iets van 70k naar 70 miljoen, versus 1 miljoen naar 1 miljard. De 70k munt is altijd een shitter - het kan nooit geweldig aanvoelen, omdat je zo vroeg bent ingestapt dat je perceptie volledig vervormd is. Een munt met een marktkapitalisatie van 1 miljoen is speculatie. Het is al een beetje gestegen, geconsolideerd, en nu kun je speculeren dat het iets meer kan zijn. Niet veel mensen praten over dit aspect van te vroeg zijn - maar het is een echt fenomeen in deze ruimte. Je psychologische hechting aan een munt is grotendeels gebaseerd op je instap. Daarom doe je DCA op de weg omhoog - als je begint te geloven. Je zou kunnen wensen dat je vroeg was - maar als je je tas niet mentaal kunt positioneren als meer dan alleen het bedrag dat je omhoog bent, zou je eigenlijk winstgevender kunnen zijn door laat in te stappen.