Een paar dagen geleden ontmoette ik een vriend van Ton Foundation onder de Beijing-lijn, en het chatproces heeft mijn begrip van TON bijgewerkt. Het grootste gevoel is dat de informatiekloof veel groter is dan verwacht. Nadat de rage van de laatste golf van minigames was vervaagd, gaan ze eigenlijk heel snel vooruit over de hele wereld, vooral in de DeFi- en Sticker NFT-lijnen. Maar er is nauwelijks een stem in de Chinese gemeenschap. Sticker NFT is al een van de meest actieve activavormen op TON, met een overdreven handelsvolume en gebruikersactiviteit, maar niemand noemt het hier. Tegelijkertijd zijn er nog steeds veel Web2-gamebedrijven of studio's in China die bestuderen hoe TG-minigames kunnen worden gepubliceerd en allianties met TON worden opgebouwd via enkele Web2-gametentoonstellingen. En het probleem bestaat, TON werkt nog steeds hard, maar het is moeilijk voor TG om een relatief grote update en upgrade vanaf productniveau door te voeren, omdat de obsessie van de oprichter met de productvorm erg sterk is, en dit "minimalistisch esthetisch fundamentalisme" is het plafond geworden. Het andere is dat het ontwikkelingsteam ook klein is, onevenredig klein, zoals ik eerder heb gehoord. In zo'n structuur lijkt het meer op een ecosysteem met Telegram als interface en groeiend aan de randen, en veel verhalen zijn in de eerste plaats niet op ons voorbereid. Met andere woorden, het verhaal van TON is niet aan ons om te vertellen. Dit kan nog steeds een kans zijn.